Klik?

Maha Suci Allah

Maha Suci Allah
Powered By Blogger

Kata saya...

MAAF. MAAF. MAAF.

1. Andai terlewat update.
2.Andai terlalu pendek.
3.Andai tak memuaskan hati.

Tuesday, February 17, 2009

An AnDaluSiA's sTorY 16

Satu hari satu malam dia berkampung kat rumah aku. Bukan apa..aku tak tahu pula dia tengah renovate rumah so dia pergilah rumah aku. Alasan : malas nak bazir duit duduk hotel. Tapi aku tengok macam-macam barang dapur dia bawa ke rumah.
Awal pagi tadi, dia dah balik. Eh, bukan balik. Dia kena pergi office lah. Sambung kerja. Itu pun nasib baik aku pandai nak ‘halau’ dia. Kalau tak dia nak sarapan sama dengan aku juga baru pergi office.
“Apa nak ikut aku? Penganggur ni bangun lambat.”



Lepas hantarkan adik-adik ke sekolah, aku pergi tolong ambilkan baju pengantin Farah. Dia masih ada kursus kat Melaka. Padahal minggu depan dah nak nikah. Lima hari aje lagi tu. Dia pun kenapalah tak menolak time kena promote dulu?
Ini, baju nikah belum ambil...pelamin pun tak siap sepenuhnya...hantaran dah okeylah..tinggal nak touch up mana yang patut aje..bilik pengantin belum pasang cadar...
Haih, karang jangan tak menyempat sudah. Malu kitorang satu family. Lainlah kalau aku yang kena suruh ganti. Hehe..aku bila-bila masa pun boleh. Yakah? Tapi nak nikah dengan siapa pula?



“Hah, Adib pergi teman kak long hantarkan kad yang tertinggal tu. Nanti tak sempat, susah pula.”
Hah? Aku yang tengah syok tengok tv ni punya terkejut. Mak tiba-tiba muncul dari dapur suruh aku pergi hantarkan kad jemputan pula.
“Apasal liya pula, mak? Kad tu untuk saudara dekat ke jauh?.”
“Banyak tanya pula.”
“Mestilah tanya, mak. Kalau untuk sedara jauh, tak nak lah liya hantar. Bukannya liya yang nak nikah. Farah aje lah.”
Aku bukan tak nak tolong tapi pergi hantarkan kad jemputan kahwin dekat saudara ni aku memang tak berapa gemar. Malu. Nanti tak lain mesti kena soal siasat...
“Hah, kau bila lagi?.”
“Aik, langkah bendul nampaknya ni. Tak terasa ke?.”
Ah, aku memang dah boleh agaklah soalan-soalan maut diorang tu. Penyibuk betul. Mentang-mentang aku dah masuk 30, jadi umpatan orang ajelah ya?
“Liya, adik kau kan ada banyak urusan lagi. Tolonglah dia.”
Aduh, macam mana aku nak mengelakkan diri ni? Aku memang tak berkenan dengan semua saudara aku ni tapi dah namanya saudara, nak buat macam mana lagi kan?
“Mak ajelah hantarkan. Liya drive.”
“Err..kau ni memanglah, liya. Orang minta tolong pun banyak betul cekadaknya. Nanti kau susah, jangan marah kalau si farah tak nak tolong. Cepat, pergi hantar.”
Grrr...mahu tak mahu aku angkat juga punggung ni pergi tukar pakaian kat bilik. Huh, aku tunggu dalam kereta ajelah. Pakai t-shirt ni pun ok. Biar si Adib yang masuk rumah.
Farah...farah...aku telan kau nanti!!!



Mak cakap sikit tapi tengok ni...sepuluh kad!!!!!!
Pula tu rumah bukannya yang dekat-dekat. Satu kat Ampang, ada kat Sentul, ada kat Cheras...eh, ni melampau betul ni. Farah, kau wajib ganti balik duit minyak aku ni.
“Ok, next card..”
“Kajang.”
“Hah? Jauhnya.”
“Well..apa boleh buat.”
Aduh, ini yang aku rasa macam nak pitam ni. Kenapalah boleh tercicir pula semua kad ni waktu mak pergi hantar dulu? Pos ke..kan lagi senang.
Dari satu ke satu tempat kitorang merayau cari rumah diorang. Ada yang sampai tersesat kami dibuatnya. Tapi sebenarnya time pergi kajang, kami sempat pergi makan sate Hj Samuri. Lega juga hati. Malam ke malam, kami pun dah tak sedar.
Masuk waktu isyak, baru kitorang turning balik ke KL. Ingat nak singgah sekejap sembahyang tapi sebab ada satu kad lagi yang tak hantar so aku teruskan ajelah. Nasib baik kat KL.
“Kat mana ni?.”
“Bukit Antarabangsa. Eh, siapa pula sedara kita yang kaya ni, kak long?.”
Haah..siapa pula ni?
“Kawan mak kot? Ke client dia.”
Manalah tahu. Mak kan tukang jahit profesional. Memanglah ramai kawan. Orang kaya..orang miskin.
Dua tiga kali pusing, at last kami jumpa juga rumah banglo besar dan cantik kat atas bukit. Villa Citra Perdana. Tan Sri Haji Kamil. Ah, betullah.
“Adib pergi masuklah. Akak tunggu kat sini.”
“Eh, seganlah adib nak masuk. Pagar pun kunci tu.”
Yalah, pintu pagar dia yang macam dah kena salut emas tu dah tutup rapat. Aku cari juga kalau ada pengawal. Boleh bagi kat pak guard aje tapi tak ada pondok pun kat situ.
“Ok, kita dua-dua masuk. Ni bukan rumah sedara kita. Kalau akak masuk sorang, macam mana kalau tuan rumah ni jahat?.”
Adib sengaja buat muka penat dia tu. Macamlah dia kena suruh jalan kaki dari kajang sampai kat sini. Nak tak nak, aku tarik juga tangan dia. Makin lambat kami gerak, makin lambatlah sampai rumah. Aku nak tidur.
Lepas kitorang bertolak-tolak nak paksa siapa yang kena bercakap waktu tunggu pagar buka, akhirnya keluar perempuan indon.
“Ada apa, non?.”
Amboi, tanya macam kat negara dia aje. Siap dengan sengau sekali. Non..ingat aku bangsa dia apa?
“Eh, saya datang nak hantarkan kad jemputan kahwin.”
Dia garu kepala. “Kadnya buat siapa?.”
“Tan Sri Haji Kamillah.” Takkan aku nak susah-payah datang pergi jemput kau pula?
“Masuk dulu ya, non. Saya panggilkan tuan.”
“Eh, tak payah. Kitorang nak cepat ni. Akak ajelah bagi kad ni kat Tan Sri.”
Dia garu kepala. Again. Ish, dia ni kalau jadi chef memang aku tak nak makanlah masakan dia. Garu kepala...garu kepala..garu kepala...
“Enggak bisa begitu, non. Kalau ada urusan apa pun, harus sama tuan. Nanti saya bisa dipecat lagi.”
“Alah, akak ni. Takkan bagi kad aje pun dia nak pecat? Bagi ajelah.”
“Enggak, non...”
“Yati, siapa tu?.” Ada suara tiba-tiba menyampuk. Perempuan. Oh, ini kot kawan mak ni.
Belum sempat aku nak serahkan kad tu kat perempuan indon tadi, dia dah berlari pergi kat majikan dia. Kami ingat nak blah tapi dia bukakan pagar pula.


“Minumlah dulu, liya, adib.”
Aduh, ini yang buat aku rasa macam nak cabut lari aje ni. Ikhlas ke tak ikhlas dia ni suruh minum. Mana ada orang kaya yang baik betul sampai suruh tetamu yang dia tak kenal duduk lama-lama.
“Tak apalah, Puan Sri. Kami pun dah lambat ni.”
Aku kuis lutut adib kat bawah meja. Budak ni selamba lembu aje sisip air teh kat cawan tu.
Dari satu cerita sampai satu cerita Puan Sri ni bawa kitorang berbual. Sampai aku dah kering idea nak membalas. Semata-mata nak suruh tunggu laki dia balik.
Aku nak hantar kad, bukan nak jumpa laki engkau!!!!!!!!!!!
“Eh, dah nak pukul sepuluh dah rupanya.” Puan Sri tiba-tiba bangun. Huh, baru kau sedar?
Aku cepat-cepat angguk. Mata aku ni dah nak tertutup dibuatnya.
“Tak apalah, mungkin haji sibuklah tu. Patutnya dia balik sebelum pukul sembilan tadi.”
Hah, tu isyarat nak menghalaulah tu kalau ada yang tak perasan. Kecil tapak tangan, satu bumi ni aku hulur. Dengan berbesar hatinya, aku terus tarik tangan Adib.
Tapi baru aje kitorang nak bersalam-salaman, kereta Mercedez Benz tiba-tiba masuk kat garaj.
“Alhamdulillah. Sampai pun dia.”
“Ya, alhamdulillah.” Alhamdulillah sangat-sangat. Jangan dia paksa aku jumpa laki dia lagi, cukup. Gila kot perempuan ni. Sungguh-sungguh nak kenalkan anak dara kat laki dia sendiri. Karang terpikat, mengamuk.
“Abang!!.”
Eh, mudanya laki dia...aku tengok dari sini memang nampak muda. Oh, driver kot.
Tapi makin dekat, makin aku rasa macam kenal aje dengan driver ni...
Dia???

10 comments:

  1. sape???
    huhuhuhu
    cpt2 la msukan entry baru

    ReplyDelete
  2. salam tyea...
    suspennya..bos ke???
    x kan da ada isteri plak..
    ???
    ape2lah..ibu tungguuuuu..:)

    ReplyDelete
  3. yg bawak kete tu msti bos..
    he~
    suke2..
    best nyer..

    ReplyDelete
  4. msti bos kan....
    bos nk kat liya la tu...
    tp malu nk ckp...

    ReplyDelete
  5. ha..ha.... liya kantoi! mesti yg baru balik tu boss dia kan!!! kan!!!! chaiyok! nak lagi....................

    ReplyDelete
  6. salam...yes...Org p'tme yg bg kOmen...besh2.cpt smbg ek

    ReplyDelete
  7. mesti bos yang baru kuar kete tu....
    mesti bos tu sebenarnya anak tan sri kan cuma dia tak cakap jea.....
    cepat2 sambung tak sabar nak tau ni...

    ReplyDelete
  8. mesti bos dia... pn sri 2 panggil abang coz abg 2 ank sulung/tunggal

    ReplyDelete
  9. aku suka la citer niee.... aku jarang layan novel ni... ari ni aku boring.. terbaca plak citer nie... best la...

    ReplyDelete
  10. ble nak smbung..
    hu~
    x sabar sye nak bce smbungan nyer..
    kak tyea cpat2 lah smbung eh!!

    ReplyDelete

cakap aje..saya layan..

Popular Posts